W świecie sprzedaży mówi się, że każde „nie” przybliża Cię do „tak.” Mówi się o tym, że każdy potencjalny klient ma prawo odmówić, ale tylko ten, którego zapytasz, może Twoją propozycję przyjąć. Mówi się o tzw. “statystyce” i o tym, że zanim osiągniemy sukces to naszą propozycję będziemy musieli złożyć w bardzo wielu miejscach, bardzo wiele razy, po drodze doznając licznych rozczarowań.
Zachwyt, podziw, ekscytacja, pozytywne zaskoczenie. Kiedy ostatni raz uznałeś coś za tak piękne, wyjątkowe i niezwykłe, że wzbudziło to u Ciebie aż tak silne uczucia? Kiedy ostatni raz byłeś jak małe dziecko, które spontanicznie zachwyca się „drobiazgiem”? Kwiatem, ptakiem, melodią, obrazkiem… Kiedy czułeś się jak dziecko, które tak cieszy się dostrzeżonym przed chwilą małym-wielkim cudem, że aż pokazuje to całym sobą? Jak dziecko, które bez chwili wahania nagle zatrzymuje się, bo tak bardzo chce popatrzeć, doświadczyć, dotknąć, podziwiać? Jak dziecko, dla którego nie ma żadnego znaczenia kto jest autorem tego cudu? Bo przecież może nim być każdy! Babcia, ciocia lub mama, która upiekła ciasteczko i tak pięknie je udekorowała, że aż dech w piersi zapiera. Brat lub kolega, który właśnie zbudował niesamowity zamek z piasku. Student, który w czasie wakacji dorabia sobie puszczając dzieciom bańki mydlane na nadmorskim deptaku – delikatne tęczowe kule, tak pięknie mieniące się w słońcu.
Wyobraź sobie, że właśnie nabyłeś mieszkanie i chciałbyś kupić do niego nową kuchnię – taką robioną na wymiar. Po prostu kuchnię twoich marzeń. Idziesz więc do studia projektowania mebli kuchennych, którego przykładowe realizacje tak Cię zachwyciły.
Czy istnieje coś takiego jak wrodzony talent? A jeśli istnieje, to czy on sam wystarczy, aby osiągnąć sukces? Co decyduje o tym, że jedni odnoszą spektakularne sukcesy, a inni (czasem nawet pomimo oczywistych predyspozycji do jakiejś dziedziny) nie? Talent, czy może ciężka praca?
Choć większość z nas zgodzi się z maksymą, że talent trzeba rozwijać, to jednocześnie tak wiele osób patrząc na niezwykłe, ponadprzeciętne wprost osiągnięcia innych, najczęściej kwituje je stwierdzeniem „Co za talent!”. W swej wyobraźni widzą bowiem raczej „urodzonego geniusza” niż „pracowitego pasjonata”. Osobiście nie mam najmniejszych wątpliwości, że każdy z nas nosi w sobie pierwiastek wyjątkowości, tylko czy można go rozpatrywać w kategorii wrodzonej umiejętności – magicznej siły, która w połączeniu ze szczęśliwym zbiegiem okoliczności ma nam zapewnić sukces?
Poznajcie proszę Czesława. Właśnie napisał powieść dla dzieci i postanowił ją wydać w postaci drukowanej, pięknie zilustrowanej książki. Szuka więc ilustratora, który nie tylko stworzy do niej ilustracje, ale przede wszystkim odda niezwykły klimat tej opowieści.
Wyobraź sobie, że właśnie marzy Ci się piękny, nowy samochód. Podjąłeś już decyzję o jego kupnie i ostatecznie, po wstępnym rozeznaniu tematu bierzesz pod uwagę kilka modeli określonych marek. Dzwonisz więc kolejno do salonów samochodowych tychże marek i mówisz:
– “Dzień dobry! Planuję zakup samochodu w średniej klasie. Myślę o modelu X. Ile on kosztuje?“
Mało prawdopodobne, że po zadaniu takiego pytania po prostu usłyszysz konkretną cenę np.:
– „Acha, model X ? Jak tak, to 42.999 zł”
Rolą ilustratora jest to, aby jak najlepiej zrealizować potrzebę swojego klienta na konkretną ilustrację.
Czy będzie to odwzorowanie dosłowne, czy za pomocą metafory, zależy od tego w jakiej formie i do czego zostanie wykorzystana ilustracja: do książki, bajki dla dzieci, na motywujący kubek, na okładkę płyty muzycznej, na plakat (np. promujący akcję charytatywną lub wydarzenie kulturalne), na prezent, czy po prostu na ścianę. Istotny jest tu także cel, jaki ma spełniać dana ilustracja (np. przyciągać uwagę, rozśmieszać, zachwycać, poruszać, zastanawiać, czy wzruszać).
W dzisiejszym artykule przedstawię moje sposoby pracy nad ilustracją – niezależnie od tego, czy jest to ilustracja na zamówienie, czy też ilustracja, którą wykonuję na potrzeby projektów własnych, bądź do celów prywatnych.
Będąc jeszcze małą dziewczynką, dostałam od kogoś w prezencie pocztówkę z niesamowitym obrazem, na którym niebo wiło się niczym wstęga, a księżyc i gwiazdy błyszczały niczym złoto, rozświetlając niewielką wioskę. Patrząc na ten obraz czułam niesamowitą energię i mimo, że byłam tylko kilkuletnim dzieckiem to doskonale rozumiałam, że z pewnością jest on wyjątkowy i niezwykle oryginalny. Włożyłam go więc do szklanej gablotki, zachwycając się nim niezmiennie przez wiele lat.
Kiedy patrzysz na ludzi, z pewnością dostrzegasz, że zawsze znajdzie się ktoś, kto ma lepiej niż Ty. Ktoś, komu łatwiej się żyje, kto nie musi tyle pracować, komu pieniądze spadają z nieba i wiedzie życie niemalże wolne od trosk. Z Twojej perspektywy tak właśnie to wygląda – przynajmniej na pierwszy rzut oka. Być może, oprócz tych wszystkich pozytywów, dostrzegasz także, że jego dobra sytuacja życiowa nie zawsze jest wynikiem szlachetnego pochodzenia, przypadku, czy szczęśliwego zbiegu okoliczności.
W ciągu roku podejmujemy różne decyzje związane z prezentami dla bliskich. Niektórym osobom wybór odpowiedniego upominku przychodzi z łatwością i lekkością, a dla innych stanowi to nie lada wyzwanie. Są też tacy, którzy podchodzą do tego tematu bardzo zadaniowo, traktując to po prostu jako jedną z czynności do zrobienia danego dnia. Często w ostatniej chwili, w pośpiechu, w rozdrażnieniu.
Ważniejszym niż nasze podejście może okazać się interpretacja tych prezentów przez obdarowanego. Od niej często może zależeć dalsza jakość relacji z tą osobą np. córką, bratem, czy przyjacielem. Czy będzie to coś, o czym będzie ona pamiętać przez długi czas? Czy dzięki wyjątkowej niespodziance zapadniemy na długo w sercu odbiorcy? Czy tego właśnie chcemy? Czy może po prostu chcemy jak najszybciej mieć ten temat „z głowy”?
W dzisiejszym artykule pragnę rzucić nieco światła na kwestię związaną z dawaniem prezentów. Niech zbliżające się Święta Bożego Narodzenia będą okazją do refleksji i zainspirują Was do poszukiwań pomysłów na wyjątkowe podarunki.
Jeżeli coś nie mieści się w głowach ludzi z Twojego otoczenia, branży, Twoich mentorów, nauczycieli, czy osób, z którymi się przyjaźnisz, przebywasz, lub od których się uczysz, nie znaczy, że jest to niemożliwe.
Aktor Matthew Perry, najbardziej znany z roli Chandlera z serialu “Przyjaciele” powiedział kiedyś, że pierwszą gazetę “People” ze swoją twarzą na okładce wysłał do swojego byłego nauczyciela z liceum. Twierdził on bowiem, że Matthew nie ma talentu i niczego w życiu nie osiągnie, mimo, że zdradzał symptomy zdolności komediowych i umiał wszystko obrócić w żart, rozśmieszając przy tym całą klasę.
Najlepsze grafiki, obrazy, czy ilustracje powstają nie tylko w wyniku technicznych umiejętności artysty (czyli tzw. „warsztatu”) i jego dotychczasowego doświadczenia jako twórcy (np. ilości i różnorodności wykonanych prac) . Są one przede wszystkim efektem pasji tworzenia, a także pewnego rodzaju wrażliwości, umiejętności „wczucia się” w klimat i emocje przedstawianej historii, zagadnienia, bądź jakiegoś przekazu, a następnie przelania tego np. na płótno, czy papier.